Back home!

Zoals de titel al doet vermoeden zijn wij weer in Nederland aanbeland en weer aan het wennen aan de kou, brrr. Maar nog even een update van het laatste deel van de reis, aangezien dat onderweg niet meer is gelukt. Dat is gelijk een groot verschil met onze wereldreis, waar je op elke hoek van de straat een internetcafe had. Tegenwoordig heb je in elk hostel wifi, zelfs in de meest kleine uithoeken, dus zie je veel backpackers met laptop of tablet internetten. Alleen hadden wij die niet mee (zit al genoeg in zo'n backpack).

Na onze laatste update zijn we vanuit Honduras naar het zuiden, Nicaragua in gegaan. Weer een stempeltje in ons paspoort en gelijk controle tegen een muggenziekte (hadden we gelukkig niet), dus konden we Nicaragua in. Met oud & nieuw hebben we een paar dagen in Granada vertoefd, in hotel met zwembad :-) Granada is een mooi oud stadje, maar ook best toeristisch. Vandaar dat we oud & nieuw vierden op straat tussen de kroegen met een hoop andere toeristen. Alleen doen ze niet aan aftellen, dus toen iedereen elkaar gelukkig nieuwjaar begon te wensen, hadden we ook door dat het 2015 was! Een toeristische stad heeft wel als voordeel dat je ook wat meer kunt eten dan het lokale voedsel: rijst met bonen. Nu kunnen rijst met bonen best lekker zijn, maar dan moet je het wel lekker maken. Maar hier bestaat een groot deel van het ontbijt, de lunch en het avond eten aan witte rijst met kale bruine (kidney)bonen en.... een kippenpoot! Met die laatste maak je me ook niet zo blij, dus als ze dan pizza verkopen, dan gaat dat er best in. Na het zwembad en de stad verkend te hebben, hebben we tussen de bomen een canopytour gedaan. Voor degene die niet weten wat het is: je hangt als een soort tarzan aan een kabelbaan en zoeft van boom naar boom. Goed voor je adrenaline en onze instructeur wist allemaal 'special for you' houdingen als op z'n kop en tarzan & jane, dus fun gegarandeerd! Vanuit Granada zijn we een dagje naar het kratermeer 'lake apoyo' gefietst (16 km langzaam omhoog en 4 km stijl naar beneden naar het meer toe) en gelukkig hadden ze nog een kamertje in een hostel, want de hotels zaten aardig vol omdat de locals ook vakantie hebben.

De volgende dag weer terug gefietst en met de bus richting isla de ometepe gereisd. Een vulkaaneiland in het grootste meer van Nicaragua. Pff en nog nooit in zo'n volle bus gezeten. Nu wisten we al dat een bus hier nooit vol is, ook niet als hij vol is, maar deze was echt bomvol. Stel je een volle studentenbus naar de uithof voor en doe daar dan nog 2x zoveel studenten bij. Nou zo vol dus. Het zijn overigens allemaal oude gele amerikaanse schoolbussen, perfect voor de lengte van de mensen hier, maar voor ons lekker krapjes. Gelukkig duurde de busrit niet heel lang, maar ons volgende vervoersmiddel; een boot was nog uitdagender. Ik snap nou waarom niet alle bootjes vanuit Afrika in Europa aankomen... Een houten bootje dat zo hard op de golven klotste en het water ook door de boot heen ging, dat ik me af vroeg waarom we zonodig naar het eiland moesten. Maar goed we hebben het overleefd en dus was het tijd voor weer een vulkaan. Bram had uitgevonden dat op het eiland nog hogere vulkanen stonden dan die we al hadden opgelopen en bovendien was het wel weer tijd voor een stukje lopen... De vulkaan was 1600 meter omhoog lopen (lees klimmen), over rotsen, regenwoud en nog meer rotsen. En bovenaan had je schitterend uitzicht op... de wolk en de zwavelkrater met ook een wolk. Oja en dan hadden we een gids die aan het trainen was voor de vulkanenrun, een tocht van 100 km. waarbij je 3x de vulkaan op moest rennen... Hij had er lekker het tempo in zullen we maar zeggen en de rum op de top was meer dan verdiend! En de 2 dagen strand daarna ook, aangezien ik nog 5 dagen spierpijn heb gehad...En na een paar dagen strand was het tijd voor Costa Rica!

Costa Rica is wel even een verschil met de andere landen tot dan toe, het is namelijk een stuk rijker. Dat merk je aan de mensen, de huizen, de (veelal grote) auto's, de toeristen en aan de prijzen.. Waar we in Nicaragua 50 ct. voor 2 waterijsjes betaalden, kochten we hier 2 Italiaanse ijsjes voor 5 euro! Maar goed ze waren wel lekker! In Costa Rica hebben we 3 nationale parken bezocht, want de Costaricanen zijn heel goed in het voor toeristen toegankelijk maken van de natuur die ze hebben. En daar natuurlijk - meer dan in de andere landen - aan te verdienen. Het 1e park was bij Monteverde; een 'nevelwoud', zoals het mooi is omschreven, maar volgens Bram is het echt een regenwoud. Het regende namelijk toen we het gingen bekijken.. Maar 's avonds toen het droog was een nachtwandeling gemaakt en een paar mooie wilde dieren gezien, zoals slangen, slapende toekans en andere vogels, gordeldier en ons 1e luiaard (ziet er uit als een grote hangende harige bal als hij slaapt)! Erg leuk! Vanuit Monteverde naar het 2e park: Tortuguero aan de Atlantische kust gegaan. Alleen de boottocht er heen door de natuur was al erg mooi en leuk om te doen. Het strand staat bekend om zijn schildpadden die er eieren leggen, alleen doen ze dat in onze zomer. Dus hebben wij maar een boottocht in het national park gemaakt en (dit keer in de stortregen) apen, kaaimannen en wederom een slapende luiaard gespot. Vanuit Tortuguero zijn we met de boot richting het zuiden van Costa Rica vertrokken (ook met regen) om daar het 3e national park bij Cahuita in te gaan. Erg mooi en veel dieren (apen, slangen en mooie leguanen en zowaar een wakkere luiaard) en warempel droog! De hele reis trouwens niet zo veel Nederlanders gezien en gehoord als in Costa Rica, zuid Frankrijk is er niks bij.

Na de natuur in Costa Rica was het tijd voor ons laatste land van onze reis: Panama. En tijd voor wat zon en wat relaxen (gaat goed samen..) Een paar dagen aan de Atlantische kust bij Bocas del Toro in een hostel op het water naar Bocas Brava aan de Pacific Coast. Van ubertoeristisch naar een eiland waar helemaal niks was. Heerlijk om dus vooral niks te doen. Nou zijn we daar alleen niet zo heel goed, maar toch een halve dag op het strand gelegen! Onze laatste bestemming was Panama city, en dat is even een hele andere wereld. Het ene deel is een mooi oud stadje wat op Havana schijnt te lijken (mix van mooie versierde huisjes en ruïnes) en het andere deel is net Manhattan, met allemaal hoge wolkenkrabbers. Ook wel het Zwitserland van centraal Amerika genoemd met alle banken daar. Natuurlijk hebben we hier nog het Panamakanaal bezocht, waar reuze tankers door de sluis gaan. Als je hoort wat ze daarmee verdienen, snap je ook waar de wolkenkrabbers vandaan komen.. Indrukwekkende stad! Maar helaas was dat alweer onze laatste bestemming van de reis.

We hebben lekker genoten en mooie dingen gezien en gedaan! Bedankt voor alle reacties, mailtjes en updates vanuit Nederland! Nu eerst tijd om in Nederland aan het werk te gaan en hier te genieten. En natuurlijk weer nieuwe reisplannen te maken!